Adam Murawski

Kapliczka Matki Bożej Bolesnej w Borkowie jest jedną z czterech kapliczek, które wznieśli tu w połowie XVIII w. pelplińscy cystersi. Dziś znajduje się w centrum wsi, przy drodze nr 234 pomiędzy miejscowościami Morzeszczyn, a Maksymilianowo. Dawniej było to na skraju folwarku, którego granice wyznaczały właśnie wspomniane kapliczki.

Według starych opowieści, ta kapliczka stała w cieniu dużego drzewa (lipy), a w pobliżu znajdowała się studnia. W górnej części trójkondygnacyjnej kapliczki, w niszy znajdowała się kamienna figura Matki Bożej Bolesnej. Według legendy, któregoś dnia utrudzeni chłopi po całodziennej ciężkiej pracy na pańskich polach zatrzymali się przy studni, aby zaczerpnąć wody. Wówczas objawiła im się promienista, z uśmiechem na twarzy Matka Boża. Od tego czasu kapliczka ta, wraz z kamienną figurą Matki Bożej Bolesnej stała się wśród okolicznych mieszkańców miejscem kultu.

W 1802 r. zwierzchnicy kościoła katolickiego widząc z jaką czcią wierni otaczają słynącą z łask kamienną figurę Matki Bożej Bolesnej w Borkowie przewieźli ją uroczyście do kościoła parafialnego p.w. Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny w Nowej Cerkwi. Umieszczono ją w górnej części Ołtarza Głównego w tym kościele, gdzie znajduje się do dziś. Wówczas do pustej niszy kapliczki wstawiono drewniany krzyż z figurą ukrzyżowanego Jezusa Chrystusa. W okresie II wojny światowej został on zniszczony. Po wojnie kapliczka stała pusta i jakby zapomniana, czekająca na lepsze czasy.

Dopiero w 1952 r., gdy administratorem parafii w Nowej Cerkwi został późniejszy jej proboszcz ks. Alfons Groszkowski z jego inicjatywy wykonano z gipsu wierną kopię oryginalnej, kamiennej figury Matki Bożej Bolesnej. Poświęcono ją w miejscowym kościele, odbyła się uroczysta procesja wokół niego. Następnie gipsowa kopia figury Matki Bożej Bolesnej została przewieziona przez panów: Jana Kinowskiego, Antoniego Buszka, Szydzikowskiego i Malinowskiego furmanką do Borkowa i tam ustawiona w oszklonej niszy kapliczki.