Paweł Schreyner

Pięknie i malowniczo zlokalizowany krzyż śródpolny na granicy wsi Lipki Małej i Wytomyśla, odwiedziłem to miejsce trzykrotnie i w stojącym opodal gospodarstwie nie zauważyłem żadnej aktywności, wygląda na opuszczone.

Gdy byłem tam po raz pierwszy by sfotografować krzyż musiałem użyć sekatora, który wożę w kuferku na rowerze, by obcinając kilka gałązek odsłonić figurkę Jezusa. Pasyjka też z wyglądu nie przypomina tych nowych, obecnie instalowanych, ząb czasu zdążył na niej odcisnąć swe ślady.

Gdy byłem tam po raz drugi krzewy obrastające krzyż były przycięte, co świadczy, że od czasu do czasu ktoś wykonuje tu jakieś prace porządkowe. Stojąc przed krzyżem posłyszałem znane mi odgłosy, ostrożnie przemieściłem się w bok i zobaczyłem parę żurawi żerujących kilkanaście metrów za krzyżem.

Gdy odwiedziłem to miejsce wiosną właśnie kwitły kwiaty zasadzone przed krzyżem i krzewy go obrastające. Krzyż i związane z nim historie są dość tajemnicze, istniał już na mapach z lat 30. Starzy mieszkańcy z opowiadań pamiętają historię mówiącą, że w tym miejscu rozstrzelano kilka osób i pochowano w naturalnym zagłębieniu terenu. Nie wiadomo, czy oparł się hitlerowcom, ale są wzmianki, że na nowo został postawiony po zakończeniu II Wojny Światowej.

Jest też dotycząca go historia z lat 70., kiedy jeden z mieszkańców wracając w czasie deszczu rowerem do domu schronił się pod jednym z wysokich świerków, które wtedy górowały obok krzyża, gdy deszcz się wzmógł i zaczęła burza podążył do domu, bo świerki już nie dawały osłony przed deszczem. Po przejechaniu kilkunastu metrów posłyszał grzmot, a podmuch zrzucił go z roweru. Piorun, który uderzył nie tknął dużo wyższych świerków lecz uderzył w pionową belkę krzyża powodując jej podłużne pęknięcie. Mimo tego zdarzenia krzyż przetrwał jeszcze kilkanaście lat chwiejąc się jedynie w czasie silnych wiatrów.

Obecnie stojący krzyż powstał w 1987 roku. Ja, w subiektywnym odczuciu, w tym miejscu szczególnie mocno odczuwam bliskość Boga.