Sękowiec – kapliczka
Łupianka Stara – gmina Łapy, powiat białostocki, województwo podlaskie.
Murowana kapliczka znajduje się przy drodze wiodącej do wsi Łupianka Stara, na skraju lasu zwanego Sękowcem. Ogrodzona żelaznym parkanem wykonanym w latach 80. XX wieku. Cztery ściany kapliczki zwężają się ku górze. W prostokątnej niszy znajduje się napis:
KRÓLOWO NIEBA I ZIEMI MÓDL SIĘ ZA NAMI.
Poniżej widnieje ornament z wizerunkiem gwiazdy oraz półksiężyca. Powyżej jest czworoboczna właściwa część kapliczki, w której znajduje się figurka NMP – widoczna za niewielkim oszklonym okienkiem. Na cementowym, kopertowym zadaszeniu znajduje się żeliwny krzyż z Chrystusem.
Legenda o Sękowcu
Dawno temu Łupiankę Starą nawiedziło morowe powietrze – opowiadała w 2007 roku Jadwiga Łupińska –Była to kara za zasypanie najważniejszego wiejskiego zdroju. W Łupiance zmarłych grzebano w lesie Sękowiec. Z początku po chrześcijańsku, w drewnianych trumnach. Pomór był taki, że jeszcze żywi, a już chorzy wykopali długi, głęboki rów i przy nim koczując, czekali na swoją śmierć. Żyjący spychali zmarłych do rowu. Tylko rodzina Płońskich – Kozaków z kolonii Zdunek przeżyła zarazę. Kiedy ta przestała szaleć krewniacy zmarłych upomnieli się o ziemię i domostwa. Nowi mieszkańcy Łupianki postanowili na Sękowcu zbudować drewniany kościół. Stanęły fundamenty, lecz w nocy zapadły się pod ziemię. Na dodatek, choć była pełnia lata, w pobliskiej Płonce spadł obfity śnieg. To był znak Boży – skomentowano – Świątynia więc stanęła w Płonce Kościelnej. Było to w XVII wieku.
Jechał kiedyś gospodarz z Łupianki Starej do Płonki Kościelnej. Nagle konie zatrzymały się wystraszone. Pomimo smagania batem nie chciały iść dalej. Poszedł pieszo do domu, wziął figurkę Matki Boskiej. Wrócił do lasu. I powiesił ją na drzewie. Przestało konie straszyć. Po wielu latach figurka odpadła z pnia drzewa. Znowu zaczęło straszyć, więc w 1950 roku mieszkańcy wsi postawili murowaną kapliczkę.