Gabriela Kalinowska-Czakon

W centrum dzisiejszej części Żor-Osiny, przy ulicy Głównej stoi murowana kaplica pw. Najświętszej Marii Panny Wniebowziętej. Kaplicę ufundował w roku 1800 miejscowy chałupnik Mateusz Klimza.

Kaplica była murowana, posiadała wieżyczkę z sygnaturką. W kaplicy znajdował się ołtarz z obrazem Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny, figurami św. Józefa i św. Anny oraz obrazami Serca Maryi i Serca Jezusowego. Na chórze znajdowały się stare trzygłosowe organy i harmonium.

Dorocznie w kaplicy odprawiano mszę 15 sierpnia, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Od początków jej istnienia mieszkańcy Osin gromadzili się w kaplicy na wspólną modlitwę. We Wielkim Poście odprawiano tu Drogę Krzyżową i Gorzkie Żale, w maju nabożeństwa majowe, zaś w październiku nabożeństwa różańcowe.

W 1833 roku kaplica została powiększona, a w 1842 roku została poświęcona przez dziekana, księdza Fessera z pobliskich Żor. Za zgodą kurii biskupiej we Wrocławiu, w kaplicy odprawiano kilka mszy w roku, gdyż miejscowość do ok. II połowy XX wieku nie posiadała swego kościoła parafialnego, dlatego przez długie lata pełniła rolę ośrodka religijnego w miejscowości Osiny.

Nad kalenicą widoczna jest wieżyczka na sygnaturkę z latarnią i hełmem cebulastym, zwieńczonym podwójnym krzyżem ( prawdopodobnie kardynalski ). Sygnaturka została odlana w ludwisarni Franciszka Stanke’go w Opawie i datowana jest na rok 1801. W dawnych czasach dzwoniła na „Anioł Pański”, a także obwieszczała swym biciem śmierć któregoś z mieszkańców miejscowości Osiny.