Andrzej Szafraniec

Gmina Wleń leży w Sudetach Zachodnich, na pograniczu Pogórza Izerskiego a Pogórza Kaczawskiego i Gór Kaczawskich. Jest to powiat lwówecki w województwie Dolnośląskim.

Przez te blisko 800 lat, na ziemiach, na których obecnie leży gmina Wleń toczone były liczne wojny. Zmieniały się rządy, zmieniała się religia, ludność migrowała. Te przemiany miały duży wpływ na obyczaje i kulturę mieszkańców.

Obecnie na obszarze tej jakże niewielkiej gminy jest siedem kościołów, w tym pięć wpisanych do rejestru zabytków. Cztery zabytkowe cmentarze. Cztery kamienne krzyże (pokutne) a kolejne trzy krzyże stoją tuż za obecnymi granicami gminy. Oraz kilkadziesiąt przydrożnych krzyży i kapliczek.

W kapliczkach najczęściej spotykamy postaci świętych, Jezusa Chrystusa czy Matki Bożej – będącej pośredniczką spraw ludzkich. Zwracano się do niej z prośba o wstawiennictwo u Boga. Oblicza Bożej Rodzicielki są rozpięte między szczęściem poczęcia a cierpieniem, wywołanym śmiercią Syna.

W Marczowie, z którego prezentowałem tu kilka obiektów, chciałem przedstawić kolejny. Przy samym kościele znajdują się cztery duże, całopostaciowe, kamienne, polichromowane figury. Ich dokładny wiek nie jest znany. Dwie z nich już pokazałem trzecia figura jest zupełnie inna.

Wysoki ok. dwumetrowy cokół o przekroju prostokąta. Na jego bokach znajdowały się niegdyś tablice fundacyjne. Na postumencie stoi figura Matki Boskiej z rękoma skrzyżowanymi na piersiach, nad jej głową aureola. Ciekawostką w tym przypadku jest fakt, iż do końca II wojny światowej był to Pomnik Ku Czci Poległych. Na tym cokole znajdował się czarny orzeł.