Matka Boża Studzieniczańska
Autor: Liwia Pawłowska
Studzieniczna to wieś położona nad jeziorem o tej samej nazwie, tuż obok Augustowa w województwie podlaskim. Nazwa jeziora jak i sanktuarium pochodzi od studni, która według legendy i wierzeń zawiera cudowną wodę uzdrawiającą choroby oczu. Nad studzienką wznosi się figura Matki Boskiej.
Jak powstał tutaj kult maryjny?
Początki związane są z historią klasztoru kamedułów na Wigrach, który to klasztor od 1715 r. był właścicielem tych ziem. Wszystko należy też łączyć z osiedleniem się na wyspie pustelnika i obecnością obrazu Matki Bożej. Przypuszczalnie pierwszym, nieznanym z imienia pustelnikiem był ktoś z zakonników kamedułów. Nabożeństwo do Matki Bożej i obecność pustelnika prawdopodobnie zaczęły przyciągać wielu pielgrzymów. Zbudował on na wyspie chatkę i prowadził życie pustelnicze. Mieszkańcy okolicznych osad byli pełni podziwu dla ascetycznego trybu życia pustelnika. Odwiedzali go prosząc o modlitwę, o rady w trudnych sprawach. On budził nadzieję, podnosił na duchu i modlił się wspólnie ze swoimi rozmówcami. Około roku 1728 pustelnik opuścił wyspę. Napływ pielgrzymów mimo to nie zmniejszył się. Miejsce uważane było za święte. Przed rokiem 1770 na wyspie osiadł na stałe drugi pustelnik, Wincenty Morawski. Wcześniej służył Ojczyźnie jako żołnierz. Podjął on misję pierwszego pustelnika, o którym pamiętali ciągle okoliczni mieszkańcy. Dzięki bezgranicznej służbie, oddaniu ludziom zyskał uznanie przybywających pielgrzymów. Służył im również m.in. lecząc ich ziołami.
Zbudował on w 1770 r. niewielką kapliczkę przy studni z cudowną wodą, która znajdowała się na małej wysepce. W 1999 roku Studzieniczną odwiedził papież Jan Paweł II, w czasie swojej pielgrzymki. W pamięć zapadły jego słowa, które zostały wyryte na pomniku: „Byłem tu wiele razy, ale jako papież po raz pierwszy i chyba ostatni”.