Anna Iwaniec-Buczyńska

Krzyż Misyjny z Paczkowa

Autor: Anna Iwaniec-Buczyńska

W Paczkowie na Opolszczyźnie znajduje się świątynia obronna z I połowy XIV wieku. Ta gotycka budowla uchodzi za najsłynniejszy kościół warowny w Europie Środkowej. Budowę rozpoczęto w 1350 roku (trwała ok. 30 lat). Monumentalny kościół góruje ponad miastem i zwraca uwagę potężną wieżą i charakterystycznym dla gotyckich budowli wykończeniem dachu w formie tzw. „jaskółczych ogonów“.

Wewnątrz świątyni zachowały się cenne zabytki rzeźby (m.in. dzieła dłuta Wita Stwosza), neogotycki ołtarz, XIX-wieczna ambona oraz zabytkowa studnia, zwana „tatarską“.

Kościół, jak głosi tradycja, zbudowano w miejscu rozebranej drewnianej świątyni. Budowę rozpoczęto w 1350 roku (trwała ok. 30 lat), a jej promotorem był najprawdopodobniej biskup Przecław z Pogorzeli, panujący w latach 1341-1376. W XVI wieku, w obawie przed tureckimi najazdami, kościół przebudowano i ufortyfikowano, nadając mu funkcje obronne – przekształcono dachy i dobudowano mury tarczowe zakończone attyką.

Przed głównym wejściem do kościoła św. Jana Ewangelisty stoi Krzyż Misyjny. Wzniesiony został w 1852 roku. Upamiętnia Misje Święte które odbyły się kolejno w 1852 roku, 1903, 1921, 1934 – daty te widnieją na ścianie frontowej trzyczęściowego cokołu zakończonego wielowarstwowym gzymsem i dwustopniowej podstawie z wyrytą inskrypcją w języku łacińskim i datą wzniesienia krzyża – MDCCCLII – 1852. Postument wieńczy krzyż z figurą Ukrzyżowanego Chrystusa. Nad głową Ukrzyżowanego widnieje pionowy, pofałdowany kartusz „I.N.R.I” – Iesus Nazarenus Rex Iudaeorum.