Kapliczka koło Słopnic Górnych
Kaplica Matki Boskiej Anielskiej
Kaplica Matki Boskiej Anielskiej usytuowana w otoczeniu lip na posesji Krzysztofa Kaima w osiedlu Do Piechoty, przy drodze Słopnice Górne-Zalesie.
Domkowa, drewniana na rzucie prostokąta, podmurówce betonowo – kamiennej, oszalowana, pomalowana na brązowy kolor. Kryta dwuspadowym daszkiem z blachy zwieńczonym wieżyczką, w której znajduje się dzwon. Starzy mieszkańcy pamiętają, że dzwonem zawieszonym w dzwonnicy „rozpędzano chmury burzowe” i „zawsze się rozchodziły”. Chronił mieszkańców i ich dobytek przed uderzeniami piorunów i nawałnicą.
Do środka prowadzą prostokątne, jednoskrzydłowe, ozdobne drewniane drzwi, umieszczone w małej przybudówce(przedsionku), krytej daszkiem dwuspadowym. Nad drzwiami w trójkątnym szczycie okolonym ozdobnymi, wyrzynanymi listewkami znajduje się drewniany wizerunek Ukrzyżowanego Chrystusa. W środku sufit płaski. Wnętrze lekko oświetlone przez małe, oszklone okienka, z lewej i prawej strony ścian budynku. Kaplica wewnątrz była podzielona na trzy części; zakrystię, gdzie ksiądz i ministranci przygotowywali się do mszy, przedsionek dla wiernych i specjalne pomieszczenie dla umieszczenia Najświętszego Sakramentu.
Pomieszczenie to było oddzielone od przedsionka kratą, która podczas nabożeństwa była otwierana. Na górze kraty widniał napis: „Ave Maryjo”. W środku pomieszczenia z Najświętszym Sakramentem znajdował się ołtarzyk, w centrum, którego był ołtarz Matki Bożej Anielskiej. Po obu stronach obrazu kolumienki. Nad nimi dwie półeczki, na których posadowiono aniołki trzymające w dłoni pióro. Twarze aniołków zwrócone są w stronę wiernych. Wnętrze kaplicy przyozdobione wieloma obrazami m. in. obrazem z Czarną Madonną, ze sceną Zwiastowania Pańskiego oraz z wizerunkiem Jezusa z napisem „Jezu Ufam Tobie”.
Kaplica powstała pod koniec XIX wieku, jako wotum dla zmarłej córki Błażeja Kaima (1844-1918) – Urszuli, która wyszła za mąż 20 czerwca 1891 roku, w wieku 18 lat, za Franciszka Kęske z osiedla Staniszówka. Zmarła 24 kwietnia 1893. Za zwrócony posag przez Franciszka, ojciec Błażej wybudował kaplicę w 1896 roku. Od tej pory, życie religijne mieszkańców Zarąbek ogniskowało się przy malej, sakralnej budowie. Później biskup tarnowski zezwolił na odprawianie Mszy świętych. Przy kaplicy mieszkańcy gromadzili się na Nabożeństwa Majowe, aby czcić Matkę Bożą, na zbiórki odbywając pielgrzymki do Kalwarii Zebrzydowskiej, Mogiły, Kobylanki, Bochni, Szczyrzyca, Limanowej z przewodnikiem Błażejem Kaimem.
W 1957 roku proboszcz ks. Franciszek Ciekliński wyszedł z propozycją budowy kościoła w Słopnicach Górnych w osiedlu Woźniówka. Władze państwowe nie wyraziły zgody. W 1972 roku przybył na wikariat do Słopnic ks. Stanisław Łabędź, który katechizował młodzież przy szkole w Słopnicach Górnych. Dzięki jego zaangażowaniu do istniejącej kaplicy dobudowano prowizoryczny barak ogrzewany, aby mieszkańcy nie marzli w czasie zimy i nie mokli na deszczu. Rozpoczęto regularne odprawianie Mszy świętych. Na zewnątrz budynku, nad drzwiami widnieje napis: „Królowo Anielska Módl się za nami. 1894.” W 1974 roku sprowadzono z Jaskiej Góry obraz Matki Bożej Częstochowskiej, która została obrana patronką kaplicy, a później parafii. Obraz ten namalował Andrzej Bulski z Częstochowy. Inspiracją zamówienia tego obrazu były puste rama podczas peregrynacji, które przewożono z parafii św. Andrzeja Apostoła przez Słopnice Górne do Kamienicy.
W kaplicy zaczęli odprawiać msze prymicyjne kapłani pochodzący ze Słopnic Górnych. W listopadzie 1977 roku Kuria Diecezjalna w Tarnowie zezwoliła na przechowywanie tam Najświętszego Sakramentu. W 1978 roku po raz pierwszy odprawiono Pasterkę. 11 listopada 1979 roku zaprowadzono w kaplicy nowennę do Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Od 15 do 19 marca 1980 roku odbyły się po raz pierwszy rekolekcje parafialne. 8 września 1980 roku Urząd Wojewódzki wydal zezwolenie na budowę kościoła. 20 marca 1981 roku ks. biskup Jerzy Ablewicz powołał do istnienia nową parafię p.w. NMP Częstochowskiej w Słopnicach Górnych, a dotychczasowego rektora ks. Jana Orlofa 2 kwietnia 1981 roku mianował pierwszym proboszczem parafii.
W dniu 19 czerwca 1983 roku, w święto Niepokalanego Serca Maryi odbyła się uroczystość wmurowania kamienia węgielnego. 1 grudnia 1984 roku po raz ostatni była odprawiona Msza święta w kaplicy-baraku, a 2 grudnia 1984 roku odbyło się poświęcenie nowo wybudowanego kościoła z udziałem ks. biskupa ordynariusza Jerzego Ablewicza oraz przeniesienie Najświętszego Sakramentu do nowego kościoła wraz z obrazem Matki Bożej Częstochowskiej. Duszpasterzem w parafii w latach 1981-1991 był ks. Jan Orlof. W latach 1991-1999 proboszczem parafii był ks. Michał Smolik. W latach 1999-2010 ks. Antoni Węc, a obecnie od 1 lipca 2010 roku proboszczem został ks. Stanisław Kumiega. W dniach 13/14 sierpnia bieżącego roku odbyły się uroczystości związane z przeniesieniem obrazu Matki Boskiej Częstochowskiej do kaplicy. W niedzielę odbyła się uroczysta Msza Święta w kaplicy.