Mariola Bagrowska

Kapliczka Pana Jezusa Frasobliwego w Bukowinie Tatrzańskiej, nazywana potocznie Kapliczką u Walasów. Określenie to pochodzi od nazwiska właścicieli posesji, na której stoi kapliczka.

Jej początki sięgają odległych czasów, gdy nie było w Bukowinie Tatrzańskiej kościoła (najbliższa parafia znajdowała się w Białce Tatrzańskiej). W początkach lat 50 XX wieku, podczas przebudowy drogi z Białki do Bukowiny, Stanisław Walas był zmuszony rozebrać kapliczkę. Wkrótce w jej miejsce ufundował nowy obiekt, już inny w swej formie, cofając go w głąb ogrodu.

Postawiona w 1954 roku drewniana kapliczka wykonana została przez bukowiańskiego snycerza i stolarza Franciszka Sztokfisza. Drewniana konstrukcja osadzona była na wyższym od obecnego cokole, wymurowanym przez Władysława Biedę z kamienia łamanego.

W dolnej części cokołu znajdowała się tablica z suplikacją:

Od powietrza, moru, ognia i wojny zachowaj nas Panie

i napisem

Przebudowano Bogu na chwałę w roku 1954

a nad nią płaskorzeźba Świętej Rodziny wykonana przez Mariana Koszarka.

Wewnątrz kapliczki stała drewniana figurka Chrystusa Frasobliwego autorstwa Jana Ustupskiego. Można było również podziwiać figurkę Matki Boskiej lub Jezusa, które były wymieniane w zależności od kalendarza świąt religijnych. W 1999 roku dokonano przebudowy obiektu, zmieniając jego pierwotny wygląd. Cokół obniżono i obłożono kamiennymi płytkami, natomiast tablicę wmurowano centralnie, przy czym zlikwidowano wnękę na płaskorzeźbę.

Obecna wersja suplikacji różni się od oryginału i brzmi:

Od głodu, moru, ognia i wojny zachowaj nas Panie; Bogu na chwałę na 2000 lat narodzin Jezusa Chrystusa; przebudowano w roku 1999.

Z pierwotnego wyposażenia kapliczki, pozostała drewniana figurka Frasobliwego, który czuwa w zamyśleniu nad bukowianami, broniąc ich od nieszczęść głodu, moru, ognia i wojny.

Obecnie, przy Kapliczce Pana Jezusa Frasobliwego stawiany jest jeden z ołtarzy, przy którym przystają uczestnicy procesji Bożego Ciała.