Helena Drożdża

Wędrując z plecakiem po wielokulturowym Beskidzie Niskim można się zachwycać mnogością krzyży niespotykaną w innych rejonach kraju. Krzyży-postawionych nie tylko przy drogach, ale również rozsianych gdzieś daleko, pośród łąk, pól uprawnych i pastwisk.

Historyczna różnorodność ludności tego regionu, głównie: rzymskich katolików, grekokatolików, Żydów, prawosławnych i innych, powodowała niejednokrotnie trudne relacje sąsiedzkie. Stawianie krzyży w swoim obejściu pieczętowało przynależność religijną i wzmacniało poczucie bezpieczeństwa. Krzyż to przecież symbol miłosierdzia, wybaczenia i nadziei.

Krzyże te wykonane często anonimowo, z różnych materiałów charakteryzowały się prostotą, ale również bogactwem stylów. Niektóre z nich uległy częściowemu lub całkowitemu zniszczeniu.Te bardziej „solidne”są prawdziwymi perełkami tego regionu.

Ten akurat krzyż znajdujący się przy drodze Hańczowa-Ropki, ze względu na architektoniczne detale, wykonany był prawdopodobnie przez „Mistrza trójkątnych ząbków” pochodzącego z Pogórza Bukowskiego. Pięknie usytuowany wśród wzgórza zachwyca swoją urodą, skłania do refleksji, uczy pokory, zmusza do myślenia.

Jest świadectwem trudnej historii i ciężkiego codziennego życia na tych terenach z powodu ukształtowania terenu.