Gabriela Kalinowska-Czakon

Kaplica Pana Jezusa Konającego

Częstochowa – Kaplica Pana Jezusa Konającego.

Zapis w kronice parafilnej w 1940 r:

Któryś za nas cierpiał rany Jezu Chryste zmiłuj się nad nami… W XVII wieku jak niesie podanie, na Rynku Wieluńskim za Jasną Górą, w obrębie dzisiejszej parafii św. Barbary w Częstochowie, wybudowano kaplicę z kamienia wapiennego pod wezwaniem Pana Jezusa Konającego. Kaplica posiada jeden ołtarz z wizerunkiem ukrzyżowanego Chrystusa Pana,którego rzeźba wykonana została na podobieństwo tej co co się znajduje w kaplicy Najświetszej Marii Panny, na Jasnej Górze, w bocznym ołtarzu i do którego lud wierny od niepamiętnych czasów ma wielkie nabożeństwo. Nie tylko mieszkańcy Częstochowy, ale i okoliczni i z najdalszych stron, uważają, ten wizerunek za cudowny z powodu doznanych niejednokrotnie łask.

W rzeczonej kaplicy, zaopatrzonej nadto w sygnaturkę z niewielkim dzwonem zgromadzili się wierni w każdy piątek śpiewający litanię do Pana Jezusa i pieśni pobożne.Tak samo w ciągu miesiąca maja i października i większe uroczystości kościelne. Na odgłos dzwonu kaplicznego, zwiastującego ciężkie konanie umierającej osoby, już to w Częstochowie, już w innej miejscowości, zwykły lud wierny biec do owej Kaplicy, aby się pomodlić do cudownego Pana Jezusa pasującego się ze śmiercią.

W tejże kaplicy jak pamiętają starsi wiekiem, odprawiały się dawnymi czasy Msze Święte. Zaniechano ich potem i tylko procesja Bożego Ciała wychodząca z Jasnej Góry, dochodziła do ołtarza tej Kaplicy.

Dopiero ś.p. Biskup A. Bereśniewicz Pasterz Diecezji Kujawsko – Kaliskiej w dniu 2 maja 1893 r. wznowił odprawianie w niej nabożeństw, co było bodźcem dla mieszkańców Częstochowki ku gruntownemu tej kaplicy przerobieniu i wyrestaurowaniu. Ponieważ dla swej szczupłości niewielką liczbę modlących się mogła pomieścić, poczęto myśleć o budowie innej kaplicy obszerniejszej. W tym celu, po uroczystym przeniesieniu wizerunku Pana Jezusa do kościoła Św. Barbary, przystąpiono do robot w 1906 r. Zwalono starą Kaplicę i na jej miejscu stanęła nowa murowana, okazała, w stylu gotyckim, posiadająca piękny ołtarz w tymże stylu i śliczną sygnaturkę, a w niej ten sam co przedtem dzwon. Ogrodzono ją nowym parkanem sztachetowym, upiększonym na froncie sześcioma filarami murowanymi. Fundusze na te roboty składały rozmaite osoby przeważnie z Częstochowki. Jedne dawały większe ofiary, inne mniejsze – a wszystkie to czyniły z czcią i miłością ku świętemu wizerunkowi Pana Jezusa Konającego pomne na ostatnią chwilę życia swego. Zbliżył się, chwała Bogu, dzień oczekiwany przez wszystkich, w którym ma nastąpić ostatnie poświęcenie tej nowej kaplicy i przeniesienie do niej cudownego wizerunku Pana Jezusa Chrystusa. Jedno i drugie odbędzie się 29 marca roku bieżącego, w którym to dniu przypada święto pięciu ran Zabwiciela Świata. W dniu tym, o godz. 8 rano, wyjdzie z kościoła Św. Barbary uroczysta procesja z wizerunkiem Pana Jezusa Konającego. Po nadejściu procesji do Kaplicy na Rynku Wieluńskim, Proboszcz parafi Św. Barbary, ks. Prałat M.Lorentowicz na mocy specjalnego upoważnienia, otrzymanego od najdostojniejszego Biskupa Kuj. – Kaliskiego, dopełnił uroczystego poświęcenia tejże Kaplicy, i zwrócił się do uczestników procesji ze stosowym przemówieniem. Po czem wizerunek Pana Jezusa obniesiony będzie procesjonalnie około kaplicy i umieszczony zostanie w oltarzu, przed którym przewodniczący procesji pomieniony ks. Prałat odprawi uroczyste nabożeństwo. Częstochowa, w marcu 1909 r.

Przepisano z drukowanej odbitki wydanej anonimowo. Na tym kończy się zapis w kronice parafilnej na temat kaplicy na Rynku Wieluńskim.