Boża Męka w Bujakowie
Krzyż na skraju pola
Krzyż – Boża Męka z 1888 r. w Bujakowie, dzielnicy Mikołowa. Stoi przy drodze na skraju pola. Maria jest w koronie, z dłońmi złożonymi do modlitwy. Krzyż nowy z metalowych kształtek. Na krzyżu widoczna niewielka, metalowa figura Chrystusa oraz blaszany kartusz bez liter.
Boża Męka, staropolska nazwa krzyża przydrożnego, który od wieków wrósł w polski krajobraz. Odbywały się przy nich spotkania pielgrzymów, pożegnania idących do wojska poborowych, składano okolicznościowe przysięgi, a także żegnano zmarłych członków lokalnych społeczności. Często stawiano go w miejscach dawnych kościołów, kaplic, na rozstaju dróg, w podzięce za ocalenie od „zarazy morowej”, klęski żywiołowej, a także w miejscach upamiętniających bitwy lub wojenne potyczki.
Te obiekty małej architektury sakralnej przyjmowały formę kamiennego lub murowanego dwuramiennego krzyża z figurą ukrzyżowanego Chrystusa jako symbolu ofiary życia, z kilkoma biblijnymi postaciami w jego otoczeniu (często figurami fundatorów). Źródło informacji o fundatorach, a także ich przesłaniu dla odwiedzających te miejsca stanowiły inskrypcje wyryte w kamieniu lub odlewanych metalowych tablicach, zawierające prośbę o modlitwę, wezwanie do Boga lub oddanie honorów osobom, którym je poświęcono.
Lokalizacja: województwo śląskie, powiat mikołowski, Mikołów, Bujaków, ulica Korfantego.