Dariusz Bury

Kapliczka w Kostowie

Kapliczka w Kostowie

Słupowa kapliczka wnękowa

Nr 347 – Kostów. 29 Luty 2004.

Województwo opolskie, powiat kluczborski, gmina Byczyna. Kapliczka położona jest ok. 8km na południe od Opatowa i 18 km od Kluczborka, przy drodze krajowej Nr 11, we wsi Kostów.

51°9’55″N 18°8’53″E.

Kostów leży na szlaku kolejowym i drogowym łączącym Śląsk z Wielkopolską, na Wysoczyźnie Wieruszowskiej, wchodzącej w skład Niziny Śląskiej. Słupowa kapliczka wnękowa – ceglana (otynkowana – bielona wapnem). Wzniesiona w końcu XIX w. Kapliczka zbudowana z cegły na planie kwadratu, nakryta jest dwuspadowym daszkiem z dachówki ceramicznej i zwieńczona krzyżem stalowym. Nisza arkadowa, zamknięta z 3 stron i otwarta od frontu (przeszklona). Kapliczka z dwustopniowym trzonem przedzielonym gzymsem. Dolną część trzonu stanowi postument dla części górnej – wnękowej, w której umieszczono figurę Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.

Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny sięga początków chrześcijaństwa (podany przez Papieża Aleksandra VII, w bulli Sollicitudo omnium ecclesiarum, wydanej 8 grudnia 1661r.), ale dopiero Papież Klemens XI ustanowił w 1708 roku dzień 8 grudnia jako święto Niepokalanego Poczęcia NMP, obowiązujące w całym Kościele a Pius IX ogłosił 8 grudnia 1854r. dogmat wiary o Niepokalanym Poczęciu MB. W 4 lata po jego ogłoszeniu Matka Boża miała ukazać się Bernadetcie Soubirous w Lourdes 11 lutego 1858 r. Katolicy uznają, że wypowiedziane przez Matkę Bożą słowa: Ja jestem Niepokalane Poczęcie są potwierdzeniem dogmatu.

Dogmat ten oznacza, że Maryja od samego początku swej ludzkiej egzystencji była wolna od grzechu pierworodnego i nigdy nie miała w sobie żadnej grzechowej skazy. W ikonografii maryjnej Niepokalana trzyma ręce złożone na wysokości piersi i skierowane ku górze (do modlitwy). Gest ten symbolizuje wzniesienie duszy do Boga i oddanie Mu się z wiarą. Jest znakiem posłuszeństwa i poddania się Jego woli i miłości, jako najwyższemu Panu. Oczy wzniesione przez Maryję do góry, ku niebu symbolizują wzniesienie myśli i serca ku Bogu.

Podziel się z innymi