Kapliczka w Topólnie
Słupowa kapliczka wnękowa
Nr 199 – Topólno. 28 Kwiecień 2002. Zachodnie Mazowsze.
Województwo mazowieckie, powiat płocki, gmina Gąbin. Kapliczka położona jest ok. 3km na południowy-wschód od Gąbina i 97 km od Warszawy, we wsi Topólno, przy drodze woj. Nr 577 Gąbin-Sanniki.
52°22’47.67.″N 19°47’2.50″E.
Topólno leży w zachodniej części Niziny Mazowieckiej, w pradolinie rzeki Wisły (na jej lewym brzegu, we wschodnim skraju Kotliny Płockiej), w południowo – wschodnim skraju Gostynińsko-Włocławskiego Parku Krajobrazowego. Słupowa kapliczka wnękowa – ceglana (wapienno-piaskowa). Wzniesiona pod koniec XXw. (1993r.). Kapliczka zbudowana jest na planie kwadratu, o dwustopniowej podstawie, wsparta na 2 kolumnach, nakryta dwuspadowym daszkiem i pokryta dachówką ceramiczną, zwieńczona krzyżem stalowym. Nisza zamknięta z 3 stron i otwarta od frontu (przeszklona). Wewnątrz kapliczki umieszczono figurę Matki Boskiej Niepokalanie Poczętej.
Maryja NP przedstawiona jest w stanie brzemiennym, ubrana w żółtą tunikę, okryta białym płaszczem, obleczona wokół głowy wieńcem z gwiazd dwunastu i trzymająca ręce rozłożone na boki – opuszczone ku dołowi (gest ten symbolizuje otwartość łaski). U Jej stóp figura Św. Wojciecha (czeski duchowny katolicki, biskup praski, benedyktyn, misjonarz, męczennik, święty Kościoła katolickiego, główny patron Polski, apostoł Prusów) i Św. Floriana (oficera rzymskiego, który poniósł śmierć męczeńską za wstawiennictwo za prześladowanymi legionistami chrześcijańskimi. Jeden z 4 patronów Polski. Patron wykonawców zawodów wiążących się z ogniem: strażaków, hutników i koksowników[4],kominiarzy, garncarzy, piekarzy).
Na frontowym cokole na kamiennej tablicy wyryto napis: Królowo Polski, Tobie…………. 1993 . Nad zadaszeniem na ścianie umieszczono litery: Ω – symbol Jezusa Boga i jego wszechmocy oraz M symbolizującą, że Maryja towarzyszy swemu Synowi aż do Jego Męki i jest ściśle złączona z tą tajemnicą Miłości.
Dogmat o Niepokalanym Poczęciu Najświętszej Maryi Panny sięga początków chrześcijaństwa (podany przez Papieża Aleksandra VII, w bulli Sollicitudo omnium ecclesiarum, wydanej 8 grudnia 1661r.), ale dopiero Papież Klemens XI ustanowił w 1708 roku dzień 8 grudnia jako święto Niepokalanego Poczęcia NMP, obowiązujące w całym Kościele a Pius IX ogłosił 8 grudnia 1854r. dogmat wiary o Niepokalanym Poczęciu MB. W 4 lata po jego ogłoszeniu Matka Boża miała ukazać się Bernadetcie Soubirous w Lourdes 11 lutego 1858 r. Katolicy uznają, że wypowiedziane przez Matkę Bożą słowa: Ja jestem Niepokalane Poczęcie są potwierdzeniem dogmatu.
Dogmat ten oznacza, że Maryja od samego początku swej ludzkiej egzystencji była wolna od grzechu pierworodnego i nigdy nie miała w sobie żadnej grzechowej skazy. W ikonografii maryjnej Niepokalana opuszcza ręce ku dołowi. Gest ten symbolizuje otwartość łaski.