Krzyż w Żabnie
Krzyż z rzeźbami
Krzyż w Żabnie (Targowisko)
Jedziemy obaj rowerami do Gręboszowa, by potem wrócić przez Zawierzbie, Ujście Jezuickie i Otfinów do Żabna. Po drodze Henryk opowiada mi historię krzyża z ulicy Dąbrowskiego w Żabnie. W roku 1990 wjechał w niego samochód, przewrócił go i roztrzaskał. Henryk zebrał szczątki bogatej zbrojowni Arma Christi i zanotował, jak były rozmieszczone. Odpadły także figury świętych mocowane u dołu krzyża po trzech stronach belki. Rzeźby były już nadgryzione zębem czasu, trochę robaczywe, nadgnite. Postać Jezusa miała już zbyt wiele ubytków i była popękana niemiłosiernie. Nic dziwnego, miały bowiem ponad 100 lat. Pierwotnie ufundowany przez mieszkańców Targowiska. Henryk wyrzeźbił figurę Jezusa według tej starej, bo go urzekła. Pięknie wyrzezał również postacie świętej Marii i świętego Jana. Nie mógł też znaleźć lepszych wzorów do rzeźb postaci świętych apostołów Piotra, Pawła i Jana Ewangelisty. Wykonał cały arsenał narzędzi tortur i przyczepił je poniżej stóp Chrystusa do nowego krzyża, który miejscowi stolarze zrobili z jesionowego drewna.
Po dwudziestu dwóch latach krzyż już wymagał remontu, a raczej wymiany. Drzewo jesionowe tak jakoś popękało, bowiem belka pozioma nadgniła i opadła. Groziło, że się oberwie wraz z ramionami Jezusa. Henryk wymienił wtedy krzyż na nowy – dębowy. Zmobilizowała się społeczność tamtego rejonu miasta, wybrukowano placyk i krzyż stoi przy ulicy Dąbrowskiego u zbiegu ulic Kościuszki i Szkotnik pięknie odrestaurowany. Figury przeniesione, ale odmalowane. To w okolicy najpiękniejszy krzyż. Cóż, że rzeźby zaledwie dwudziestokilkuletnie? One świadczą o naszych czasach, naszym stosunku do tych znaków wiary ludu. Stara rzeźba Jezusa z tego krzyża wraz ze wszystkimi świętymi wisi na ścianie w regionalnej izbie pamięci. Patrzę czasem na nie, porównuję i wtedy jestem pewny, że rzeźbił je ten sam artysta, który wykonał rzeźby do krzyża w Radgoszczy. Ten sam układ postaci. Chrystus wykonany niemal identycznie, fałdy perizonium, twarz, loki włosów, sploty cierniowej korony i tak samo zaciśnięte dłonie. I święci tez podobni, w tych samych pozach i drapowaniu szat.