Krzyż w Boronowie
Leśny przydrożny krzyż
Boronów – leśny przydrożny krzyż przy ulicy Częstochowskiej.
Lubię proste formy przekazu, najbliżej emocjonalnie mi właśnie do takich przydrożnych krzyży i archaicznych figur przedstawiających Matkę Bożą. Najbardziej działają na moje emocje te „wtopione” przyrodę,w naturalną zieleń lasu,kwiecistych łąk czy też stojące na rozdrożu dróg.
Pomysłodawczyni Konkursu pani Marlena Wilbik, napisała:
Wędrując po Polsce wiele razy zatrzymywał mnie urok spotykanych przy drogach, czy na ich rozstajach, wiejskich kapliczek.
Ja nie zwracałam na nie uwagi,może dlatego, że byłam dzieckiem. Stało się to zupełnie przypadkiem. W 2011 roku, moja babcia, która zwycięsko wyszła z choroby, kupiła sobie motor a właściwie skuter. Pan, który sprzedawał babci „mopa”, powiedział, że jeszcze nie miał kobiety klienta z takim peselem. Ujawnię, że pesel mojej babci zaczyna się od 51 I tak zaczęła się nasza przygoda z fotografią niemych ale jakże wymownych „świadków” historii. Niejako nie z własnej woli ale też nie przymuszona, jeżdżąc z babcią po okolicznych miejscowościach i wsiach, towarzyszyłam jej w jej pasji. Przyznaję, moja wiedza do tej pory jest niewielka. Bardzo wiele informacji, które przy opisie kapliczek zawarłam, są „ściągnięte” z internetu. Wiele informacji zdążyło ulecieć już z głowy.
Nikt nie wie, że tematem moich fotografii jest sacrum. Nie, żebym się wstydziła, po prostu tak wyszło… Dziś wysyłam ostatni plik. Chciałam, by był z tej okolicy, bo urodziłam się w październikowy dzień piętnaście lat temu w Częstochowie. Ten, niezwykłej urody przydrożny drewniany krzyż,stoi w lesie przy ulicy, nomen omen, Częstochowskiej. Niedaleko mu do Częstochowy, miasta, gdzie urodził się mój tata Mateusz i Jasnej Góry, gdzie przed ołtarzem Matki Bożej przyjął chrzest 26 sierpnia 1977 r. Zakończę tę piękną przygodę z konkursem wierszem pani Janiny Rusek, ludowej poetki z Karmanowic. Pani Janina, niestety nie napisze już żadnego wiersza. Zmarła 23 stycznia 2017 r. (urodziła się 13 stycznia 1925 r.)
Jesteś drogowskazem kapliczko przydrożna,
Jesteś przypomnieniem dla pielgrzymów ziemi,
Że Pan Bóg jest wszędzie, w każdziutkim zakątku,
Na rozstajnych drogach i w leśnej zieleni.
I krzyże przydrożne symbol naszej wiary,
Co to zdobią pejzaż naszej polskiej ziemi,
Wskazują którędy iść prosto do nieba
I chcą wszystkich objąć ramionami swemi.
I kiedy wędrujesz po naszej krainie
I mijasz kapliczki i krzyże przydrożne
Przystań i zastanów się, chociaż przez chwilę,
Czy idziesz po dobrej, czy też po złej drodze?
Bo wyrw i manowców jest dziś pełno wszędzie
Wszystkie bardzo strome brzegi mają,
Wpaść w nie bardzo łatwo, a wyjść raczej trudno,
A i dobrzy ludzie często w nią wpadają.
NIECHŻE SIĘ SZCZĘŚCI wszystkim uczestnikom konkursu.