Krzyż na granicy Gostyni i Zgonia
Boża Męka na przysiółku chałupy
Na granicy Gostyni i Zgonia przy ulicy Gostyńskiej.
Boża Męka 1898 z na przysiółku chałupy w otoczeniu robinii akacjowej. Legendy łączą z akacją krzyż Chrystusa oraz jego koronę cierniową. Wreszcie sam płonący krzak, jaki objawił się Mojżeszowi miał też być akacją.
Wykonany przez Karla Pokornego, znanego artysty kamieniarza z Katowic, który swój warsztat pracy miał przy ulicy Wita Stwosza. Pod krzyżem została umieszczona figura klęczącej Marii Magdaleny. W niszach zaś znalazły się figury MB Bolesnej, św. Jana i św. Franciszka w Asyżu. Ufundowany przez panią Kocima.
Zgoń jest jedną z dzielnic Orzesza. Niektóre z wsi, w tym Orzesze oraz osady obecnie tworzące dzielnice miasta Orzesze, powstały już w XIII wieku, zapewne po najeździe tatarskim, w ramach wielkiej akcji zasiedlania i odbudowy spustoszonego kraju. W XIV w. osady wschodzące w skład obecnego Orzesza, stanowią najpierw własność rycerską, a następnie kościelną – klasztoru cystersów w Rudach Śląskich. Siedliska te są rozwiniętymi gospodarczo wsiami, w których obok gospodarki rolnej, prowadzona jest hodowla ryb, w co najmniej kilku stawach. Na terenie miasta Orzesze zlokalizowanych jest około stu obiektów tzw. małej architektury o charakterze zabytkowym. Są to głównie obiekty sakralne:kapliczki słupowe, kaplice i kapliczki kubaturowe, figury pomnikowe oraz najbardziej charakterystyczne – krzyże kapliczkowe w typie Bożych Męk.
Spośród kapliczek i kaplic zachowało się kilka obiektów o charakterze zabytkowym powstałych pomiędzy XIX a połową XX wieku. Wynika z tego, że jeszcze wiele przydrożnych krzyży i kaplic wymaga utrwalenia w migawce aparatu.