Boża Męka w Bieruniu
Boża Męka z figurami
Krzyż – Boża Męka z 1811 w Bieruniu, przy ulicy Krakowskiej 61.
Największy rozkwit sztuki ludowej przypadł na wiek XIX. Przyczyniło się do tego przede wszystkim uwłaszczenie chłopów i związany z tym wzrost ich zamożności oraz zniesienie przymusu cechowego, czego wynikiem był rozwój rzemiosła wiejskiego i małomiasteczkowego. Spora grupa górnośląskich obiektów powstała też w okresie wielkiej burzy dziejowej, jaką były wojny napoleońskie. Od końca 1806 r. do 1814 r. przez Śląsk podążały wojska obu stron konfliktu. W wojnach uczestniczyli również powoływani do armii (pruskiej) mieszkańcy tych ziem. Czas wojenny, czas niepewności o jutro , sprzyjał powstawaniu wotywnych krzyży, które miały chronić przed kolejnymi klęskami, albo miały charakter dziękczynny za doznane łaski.
Te tutaj w południowej części Polski, przy granicy województwa śląskiego i małopolskiego są niezwykłej urody. Przeważnie składają się z wielu figur świętych. Ta Boża Męka ma na cokole trzy figury. Bardzo podobnie jak jej poprzedniczka z Bojszów. Na samym froncie, z lekko przechyloną głową to Matka Boża. Na lewym boku cokołu figura świętego Jana a na prawym boku spoglądający w górę setnik. Pod krzyżem Maria Magdalena, klęcząca, trzymająca w dłoni chustkę.
Kilka słów o miejscowości:
Bieruń leży w południowej części Polski, przy granicy województwa śląskiego i małopolskiego, którą stanowi Wisła. Nazwa miejscowości wywodzi się od polskich zwrotów brać, pobierać i wiąże się z poborami podatkowymi.Obok Bierunia znajdowała się antyczna osada Leucaristus. Została ona odwzorowana na antycznej mapie Klaudiusza Ptolemeusza z lat 142–147 naszej ery. Bieruń otrzymał prawa miejskie w 1387 r.